terugblik 1995 – Jeff Buckley in Paradiso

De show van Jeff Buckley op dinsdag 11 juli 1995 behoort tot één van de meest legendarische concerten in Paradiso Amsterdam. Live klonken de nummers anders dan op Grace, de composities werden opgerekt en de muzikanten, aangevoerd door Buckley, improviseerden op hun partijen. Het was warm in de zaal. Bloedheet. Alle deuren, naar de hal en naar de straat, werden opengezet. Maar met al die opgewonden bezoekers bleef het plakkerig. Eén van die bezoekers was Christel Foubert uit Eindhoven. In aanloop naar aanstaande zaterdag blikt ze terug op die broeierige avond in 1995.

Dinsdag 11 juli 1995
Jeff Buckley speelde die avond in Paradiso. Een vriend van me had een kaartje en vroeg of ik meeging, maar het concert was uitverkocht. Dat hij in Nederland zou spelen was helemaal aan me voorbij gegaan. Mijn muzieksmaak was destijds nogal eenkennig; zware rock, metal en-of stonerrock luisterde ik het liefst. Bands als Monster Magnet, Kyuss en Faith no More duiden meer mijn favoriete concertgenre. Toch raakte de muziek, en met name de stem van Jeff Buckley, me diep. Ik luisterde zijn cd Grace dan ook dagelijks. Ik heb stad en land afgebeld – in die tijd had je nog geen Facebook om oproepen te plaatsen- voor een kaartje. Via, via is het me gelukt om naar het concert te gaan. Wat een magisch concert! Ik kan me op enkele details na vooral herinneren dat ik van begin tot eind volledig onder de indruk was van de uitvoering van de muziek, zijn charisma als muzikant en zijn fluwelen stem. Op het podium -dat als decor slechts instrumenten toonde- lagen zonnebloemen. Tijdens het laatste nummer ‘Halleluja’ (cover van Leonard Cohen), dat hij alleen op gitaar speelde, was er een magische, haast sacrale sfeer in Paradiso. Met kippenvel en tranen in mijn ogen keek ik vervolgens rond en zag dat ik niet de enige was die zo diep was geraakt. Vervolgens deelde hij de zonnebloemen uit aan de vrouwen in het publiek. Dit legendarisch concert, of beter gezegd, deze ervaring is inmiddels bijna 25 jaar geleden. Toch kan ik het gevoel terughalen alsof het gisteren was.
– Christel

setlist
So Real
Dream Brother
Lover, You Should’ve Come Over
Eternal Life
Mojo Pin
Last Goodbye
What Will You Say
Lilac Wine (James H. Shelton cover)
Grace
Kick Out the Jams (MC5 cover)
That’s All I Ask (Nina Simone cover)
The Way Young Lovers Do (Van Morrison cover)
Vancouver
Kanga Roo (Big Star cover)
Hallelujah