De drijvende kracht achter Naked Song – Frank Veenstra over 25 years Grace

Zaterdag 14 december zetten we Naked Song in het teken van Jeff Buckley’s iconische album Grace. Het album heeft vanaf zijn release in 1994 velen geraakt en geïnspireerd, waaronder ook Frank Veenstra, Artistiek Manager van Muziekgebouw Eindhoven, drijvende kracht achter Naked Song en zelf singer-songwriter in de band Aidan’s Well. Wij vroegen hem naar de totstandkoming van het Jeff Buckley eerbetoon en de rol die Grace heeft gespeeld in Veenstra’s (muzikale) leven.

Wanneer en hoe ontdekte je de muziek van Jeff Buckley?
Dat moet niet lang na de release in 1994 zijn geweest. Ik zat toen in m’n ‘grunge-fase’… niet super hardcore en met zo’n houthakkersblouse, maar ik speurde in die tijd wel wekelijks de grunge-sectie in de platenbakken af. Zo ontdekte ik ook Grace en viel meteen voor Buckley’s fenomenale zang, afwijkende songstructuren en vooral zijn pakkende melancholische melodieën. Jeff Buckley’s Grace vormt met het werk van de Smashing Pumpkins, Radiohead en Soundgarden zo ongeveer de soundtrack van mijn jaren negentig; eigenlijk het beste dat dat decennium heeft voorgebracht.

Welke rol speelt Grace in jouw muzikale leven?
Grace is een enorme inspiratie voor me geweest bij het schrijven van songs voor de bands waarin ik in die periode speelde. Bij eerste beluistering zet Buckley je eerst even op het verkeerde been om je vervolgens altijd weer ’thuis te brengen´ met zijn catchy zanglijnen. Zeg maar het soort songwriting dat ook het werk van iemand als Thom Yorke kenmerkt. Hij creëerde een gelaagdheid en toegankelijkheid tegelijkertijd die weinig songwriters gegeven is.

Je favoriete nummer op Grace is…?
Tja, dat is een vrij onmogelijke vraag. Ik ken weinig albums zonder een wat mindere of middelmatige song; Grace is er zo een. Als ik er dan toch een moet kiezen… dan kies ik er toch twee :-) Last Goodbye en Lover, You Should´ve Come Over. Twee mooie en tijdloze melancholiedjes. En dan heeft Last Goodbye ook nog die prachtige strijkersarrangementen. Beide songs hebben de kenmerkende Buckley climaxwerking: een exaltatische lijn in tekst en muziek die uiteindelijk tot verlossing leidt. “Lover, you should’ve come over. ‘Cause it’s not too late”

Hoe is het project tot stand gekomen? 
Het eerste idee kwam uit de koker van de programmacommissie van Naked Song. Als festival en Artistiek Manager wil je altijd iets toevoegen aan het bestaande. Het Grace-project is dan ook meer dan een tribute. De samenstelling van de band is uniek én we hebben iedereen gevraagd een geheel eigen interpretatie te geven. Daarnaast voegen we ook nog eens uniek videomateriaal aan de set toe. Het is vervolgens zaak om alle ingrediënten bij elkaar te voegen om het project artistiek, financieel en qua publieksbereik tot een succes te maken. In dit geval begon dat met het strikken van de backing band van Gary Lucas, met wie ik jaren geleden samenwerkte in een ander bijzonder project. De rest van de band vonden we in België. Evenals artistiek leider Pieter Peirsma (Buckley-kenner en bekend van Hooverphonic), om samen met hem het definitieve programma verder vorm te geven.

Waar komt de Nederland – België samenwerking vandaan?
Vorig jaar werkten we voor het eerst samen met het Little Waves festival in C-Mine (Genk, Belgie): de samenwerking bleek zo goed te zijn bevallen dat het Grace-idee meteen door onze Vlaamse collega werd omarmd. Het project vormt voor ons een dankbare aanleiding om het beste (opkomende) singer-songwriter talent uit Vlaanderen en Nederland met elkaar te verbinden en Buckley’s muziek aan een nieuwe generatie van musici en luisteraars door te geven.

Naked Song Special: Jeff Buckley’s Grace – 25 years
Zaterdag 14 december – Muziekgebouw Eindhoven
meer informatie en tickets